

"Volleman" ?
Eind jaren 80 (vorige eeuw) was er bij de Nederlandse Spoorwegen voor het personeel een pc privé project. Ook ik kocht een pc van de firma Volleman (ook wel gekscherend Voddeman genoemd). Mijn collega Clem v Haren had er ook een gekocht voor zichzelf en zijn zoon (Remco), omdat Clem wat hulp nodig had gingen wij, mijn vrouw Marian en ik een avond bij de fam v Haren langs, dit monde uit in een hechte vriendschap. In 2023 hebben wij hem de laatste eer gebracht. Met Remco hadden wij inmiddels ook een zeer hechte band gekregen en vorig jaar zouden wij op road trip gaan, helaas werd ik een week voordat wij zouden vertrekken van mijn fiets gereden. Opnieuw alles gepland en zondag 29 september vertrokken wij richting Stuttgart voor een bezoek aan het Mercedes Benz-, Porsche- en Märklinmuseum, de Stelviopas en de watervallen van Schaffhausen. Ook was het de bedoeling dat wij in Stuttgart een trammuseum zouden bezoeken.
De heenweg:
Op zondagmorgen vroeg van start, reisgenoot ophalen in Ede en op weg naar het Hotel in Sindelfingen onder de rook van Stuttgart, "Hotel Stuttgart Sindelfingen City by Tulip Inn". Prima hotel voor een paar nachten.
Calw bahnhof:
Onderweg door het Schwarzwald een stop gemaakt in Calw. Hier staat het mooie station waar Kibri een model van maakt. Bij het station is ook een kleine Eisenbahn museum "Stellwerk 1. Thuis werd meegekeken waar wij ongeveer waren en het verbaasde Marian niet dat er stilgehouden werd bij een station.
Vlak daarvoor in Pforzheim op de foto gezet. In en om Stuttgart staan heel veel flitskasten, de snelheden die je mag rijden fluctueren voortdurend van 70 naar 30 en weer nar 50 en dan weer 100, en weer 30, je let bijna meer op de borden en de flitscamera dan op de andere deelnemers.
Ik was dus net iets te laat met vertragen naar 30, kilometer of 4 a 5 te hard denk ik, de enveloppe uit Duitsland maar afwachten.
Wat later hadden wij trek in koffie en hebben een stop gedaan bij het Bahnhof restaurant in Nagold, waar wij zeer versierde en opgemaakte apfelstrudel namen. De kok kwam even kijken of wij van zijn werk genoten en na een duimpje ging hij weer lachend de keuken in.
Wat ook opvallend was de hoeveelheid infrawerken en de daarbij behorenden wegafsluitingen in en rondom Stuttgart, alleen staat daar zeldzaam het bordje umleitung bij, een soort van zoek het maar uit. Ook was onze navigatie niet altijd op de hoogte.
Maandag 30 september:
Op de maandag stond het Trammuseum in Stuttgart (Straßenbahn Museum Stuttgart op het programma en daarna de beide auto museums aan de buitenkant fotograferen, beide zijn prachtige staaltjes van Architectuur. Het Mercedes Benz museum is ontworpen door UNStudio, het Porsche Museum door het Weense architectenbureau Delugan Meissl.
Als laatste stond op het programma het station Stuttgart. Dit station wordt al jaren verbouwd en hier gaan straks de treinen op meerdere niveau's afgehandeld worden, onder en boven de grond.
Tegenover het Trammuseum was een groot terrein ingericht voor de oktoberfeesten, soort grote kermis. Hierdoor was het museum gesloten tot 14 oktober, toen ik de website bekeek kort geleden, stond deze info er niet op, dus een vervelende verrassing en de man achter de kassa was onverbiddelijk, het oude befehl ist befehl, nee ik mag niemand binnen laten, omdat wij gesloten zijn ivm met de dronken overlastgevende bezoekers van het oktoberfeest. Om 11 uur in de ochtend, ook na ons verzoek en mededeling dat wij speciaal uit Nederland hier waren voor dit museum, bleef het nee.


Mercedes Benz Museum de architectuur:
Het museum is gevestigd in een speciaal voor deze functie gebouwd gebouw uit 2006, tegenover de Daimler fabriek. Het gebouw is ontworpen door UNStudio en heeft de vorm van drie overlappende cirkels waarbij het midden is verwijderd om een driehoekig atrium te vormen. Het museum was voor 19 mei 2006 gevestigd in een speciaal gebouw op het fabriekscomplex dat alleen bereikt kon worden door bezoekers met een beveiligde shuttle vanaf de hoofdingang. Ook deze heb ik bezocht in 1997.
Mercedes Benz Museum collectie:
Porsche Museum de architectuur:
Het Porsche Museum is een automuseum gevestigd in de Duitse stad Stuttgart. Het museum bevindt zich nabij de hoofdzetel van Porsche in Zuffenhausen (Stuttgart) en opende zijn deuren in 1976.
Vanaf 2005 werd op de Porsche Platz een nieuw gebouw gerealiseerd voor het huisvesten van het museum naar een ontwerp van het Weense architectenbureau Delugan Meissl. Op 31 januari 2009 vond de opening van het nieuwe museum plaats.[1]
In het gebouw met een expo-oppervlakte van 5600 m² worden tachtig wagens tentoongesteld en verneemt men er tal van interessante weetjes over Porsche. In 1997 heb ik ook het oude museum bezocht.
Porsche Museum de collectie:
Stuttgart Hauptbahnhof:
Een kijkje nemen bij en op het hoofdstation van Stuttgart. Dit station is in de verbouw vanaf 2010 tot goed 2027.
Een station in de verbouw is niet niets, veel overlast voor de reiziger en het ziet er snel grauw en onprettig uit, ook hier in Stuttgart, zaken in het verval omdat het toch gesloopt gaat worden.
In het station is een informatiepunt ingericht en een uitzichtpunt, als eerste naar het dak om de omgeving te zien en de aanbouw van de opvallende lichtkoepel. Leuk om even gezien te hebben en het herinnerde mij aan de grote verbouwing van Utrecht CS waar ik jaren door heen liep.
Stuttgart Hauptbahnhof is een spoorwegstation in de Duitse plaats Stuttgart. Het station behoort tot de Duitse stationscategorie 1. Het station werd in 1922 geopend. Het station wordt dagelijks door 240.000 reizigers gebruikt.
Het station is gelegen aan het noordoostelijke uiteinde van de Königstraße, de belangrijkste voetgangerszone van het stadscentrum. Het hoofdlijnstation is een eindstation, terwijl de ondergrondse S-Bahn- en Stadtbahn-stations doorgaande stations zijn. Het station staat bekend om zijn 12 verdiepingen tellende toren met een groot, roterend en verlicht Mercedes-Benz-sterinsigne erop. De toren en het stationsgebouw zijn herkenningspunten van de stad.
Momenteel (2024) wordt het treinstation in het kader van het Stuttgart 21-project omgebouwd van een bovengronds eindstation tot een doorgaand ondergronds station. Deze werken omvatten de afbraak van de zijvleugels van het gebouw, samen met de eliminatie van de perrons, sporen en het platform van het eindstation. Het geplande ondergrondse doorgaande station is geconfigureerd in een hoek van 90 graden ten opzichte van het huidige station. De bouw begon in 2010 en zal naar verwachting in 2027 eindigen. Het project is zeer controversieel onder de bevolking
Märklin Museum:
In 1998 met Marian al eens in het oude museum geweest, omdat Remco nog nooit in het Märklin museum geweest was en omdat eigenlijk iedere modelspoorbaan liefhebber er een keer moet zijn geweest, stond dit museum ook in de planning voor een bezoek, op onze doorreis naar Stilfs (Italië) Stelviopas. Bij de opening om 10 uur precies stonden wij al smachtend voor de deur.
Het museum is echt mooier geworden en erg overzichtelijk, met uiteraard een hele mooie modelbaan.
Buiten is ook nog een baan en er staat een groot model stoomloc.
Als je goed kijkt naar de foto van de grote stoomloc, door de poort van het Märklïngebouw, dan zie je dat men de illusie wil wekken, dat de stoomloc in een doosje zit.
De Stelvio StilfsererJoch:
Donderdag 3 oktober 2024 op en over de Stelviopas, een geweldige rit, 48 bochten omhoog en aan de kant van Bormio 40 omlaag. Rond 9 uur vertrokken wij uit het hotel met in onze fototassen handschoenen en mutsen en een warme jas. Apart om na al die jaren eindelijk de pas te berijden en op het dak van de Alpen te staan 2785 meter hoog. Na wat rondgewandeld te hebben en een foto en selfie te hebben gemaakt bij het monument van Fausto Coppi, verder gereden richting Bormio naar het monument van de gesneuvelde soldaten uit de 1e WO "Oratorio di San Ranieri" bij dit kappelletje staat een groot monument met de namen van de gesneuvelden en er ligt een kerkhof naast die in 1985 hersteld is. Hier voelden en zagen wij het weer verder veranderen, meer sneeuw en om niet in de problemen te komen met zomerbanden, besloten terug te keren en naar Glurns/Glorenza te rijden en daar te gaan rondkijken. Het was een mooi avontuur het eigenlijke doel van de road trip was gehaald en was echt de moeite waard.
Glorenza/ Glurns:
De terugreis:
Vrijdagochtend 4 oktober op tijd op pad, na weer een lekker ontbijt, naar ons laatste hotel in Lottstetten vlakbij de watervallen van Schaffhausen "Neuhaus am Reinfall". Mijn moeder heeft het vaak over de watervallen gehad en had deze graag een keer willen bezoeken. Het leek mij leuk als ik toch in de omgeving ben, om deze te bekijken. De watervallen zijn indrukwekkend, natuurlijk is het een mega toeristisch gebeuren, maar het is gewoon een mooi natuurverschijnsel. Als je er zo voor staat en je ziet een bak water voor je, met een waterval en twee treinbanen erbij en je bent net bij de treinbaan van Marklin geweest, dan heb je even een fantasie, dat het water gewoon rondgepompt wordt en dat de treinen rondjes rijden 😉.
De spoorlijn Winterthur - Shaffhausen ook wel Rheinfallbahn genoemd en de De spoorlijn Schaffhausen - Rorschach ook wel Seelinie genoemd.
Bij het openen van onze gordijne,n zagen wij dat de sneeuwgrens gezakt was naar rond 1700 meter, dus dat wij in de sneeuw zouden gaan rijden was een zekerheid, bewust kozen wij ervoor om richting Davos te rijden, mocht de sneeuw te fors worden of dat de Flüela Pass afgesloten zou zijn, dan was er een alternatief, namelijk een autotrein van Klosters naar Davos. Het duurde niet lang voor wij in de sneeuw reden en op de Ofen Pass was het ook aardig wit. Eerlijk gezegd had ik het gevoel dat ik in de kalender van tante Anna reed. Mijn tante had altijd een kalender in de gang hangen met hele mooie platen van de Alpen en de wintermaanden waren prachtige sneeuwlandschappen, vaak een weg met een auto uit die tijd (Opel kapitein licht blauw), of een bus.
Op de Flüela Pass werd het pas echt winter. Daar was het -2,5°C en er lag 10 tot 15 cm sneeuw en was het helaas niet helder.
In Davos uitgekomen even een stop gemaakt bij het station Davos Dorf. Volgende geplande stop was het station van Landquart waar de SBB en de Rhätische Bahn rijden. Wij werden zelfs nog getrakteerd op een stoomtrein vlak voor Landquart van de Rhätische Bahn.
Hierna reden wij naar Schaffhausen. Halverwege de waterval en ons hotel nog een laatste maaltijd in een leuk Duits restaurant, waarna wij ons incheckten voor de laatste nacht, op zaterdagochtend rond 9 uur op weg naar Ede om mijn reisgenoot af te zetten en alleen de laatste kilometers te maken van een geweldige road trip.
Reactie plaatsen
Reacties
wat een mooie reis samen ... een dierbare herinnering
na een vertraagde start een geweldig avontuur beleefd met als sluitstuk de Stelvio...prachtige reportage waar ongetwijfeld veel werk ingestoken is...